|
Szukaj w mieście
Najpopularniejsze kierunki
więcej »
Najpopularniejsze kierunki na uczelni z tej strony
|
Wyższa Szkoła Oficerska Sił Powietrznych » Podyplomowe
O UczelniWyższa Szkoła Oficerska Sił Powietrznych, znana na świecie jako dęblińska „Szkoła Orląt", nawiązuje do tradycji oficerskich szkół lotniczych, działających od 1918 roku. Oficerska Szkoła Lotnictwa powstała w Grudziądzu w listopadzie 1925 roku. Na przyznane wojsku w 1919 roku dęblińskie grunty, „Szkołę Orląt" przeniesiono 14 kwietnia 1927 roku. Od 1928 roku, już jako Szkoła Podchorążych Lotnictwa, rozpoczęła kształcenie kadr oficerskich, obserwatorów i pilotów. W czasie II wojny światowej polscy lotnicy, po wrześniowych bojach w kraju, walczyli na Zachodzie pod sztandarem Polskich Sił Powietrznych. Sztandar - relikwia, przechowywany w Sali Tradycji „Szkoły Orląt", jest świadectwem chwały polskich skrzydeł i jedności lotników polskich walczących na Zachodzie i Wschodzie. Dęblińscy wykładowcy i piloci - instruktorzy kontynuowali wojenne kształcenie kadr lotniczych w polskich szkołach pilotażu, między innymi w Hucknall i Newton. W kraju częściowo wyzwolonym spod okupacji niemieckiej, 31 października 1944 roku wznowiono w Zamościu szkolenie lotnicze w Wojskowej Szkole Lotniczej Wojska Polskiego, którą 23 marca 1945 roku przeniesiono na dęblińskie lotniska. W 1968 roku Oficerską Szkołę Lotniczą przeformowano w Wyższą Oficerską Szkołę Lotniczą, której absolwenci uzyskiwali wyższe wykształcenie. Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 7 czerwca 1994 roku przekształcono Szkołę w uczelnię o nazwie Wyższa Szkoła Oficerska Sił Powietrznych.
Zachowując w wiecznej pamięci zapisany w kartach historii dorobek lotniczych pokoleń, Wyższa Szkoła Oficerska Sił Powietrznych działa na rzecz rozwoju polskiego lotnictwa, kształcąc nowe pokolenia lotników oraz pomnażając dorobek naukowy i techniczny. Historia uczelniMiejscem stałej dyslokacji Wyższej Szkoły Oficerskiej Sił Powietrznych (WSOSP) jest Dęblin, położony w widłach rzek Wisły i Wieprza (około 100 km na południe od Warszawy). Najstarsze źródła pisane, dotyczące Dęblina, sięgają końca XIV wieku. Była to typowa posiadłość rycerska, następnie szlachecka, a później magnacka. W 1726 r. na mocy ustawy sejmowej - dobra dęblińskie prawem nieograniczonej własności dostają się hr. Józefowi Wandalinowi Mniszchowi, marszałkowi wielkiemu koronnemu. Józef Mniszech czyni z Dęblina siedzibę rodu i w latach 1720-1740 buduje tu pałac w stylu saskiego rokoka. Głównym jego projektantem i budowniczym jest architekt królewski Antoni Fontana. Około roku 1780 następuje przebudowa pałacu.Pod wpływem nowej architektury klasycystycznej stara rezydencja dęblińska zmienia się nie do poznania. Świetny planista i architekt Schuch zakłada wokół niej wspaniały angielski park z dużym stawem i wyspą, na której budowniczy pałacu wznosi mauzoleum na wzór łazienkowskieg Historia szkolnictwa lotniczego w Dęblinie zaczęła się w 1920 roku. Wtedy to, na urządzonym jeszcze przez Austriaków lotnisku, rozpoczęła kilkumiesięczną działalność Francuska Szkoła Pilotów. Instruktorzy francuscy kształcili dla potrzeb rodzącego się polskiego lotnictwa wojskowego pilotów i specjalistów lotniczych. W 1921 roku w Ministerstwie Spraw Wojskowych powstała koncepcja wybudowania właśnie w Dęblinie centrum kształcenia dla tworzącego się polskiego lotnictwa wojskowego. Uczelnia została powołana w Grudziądzu w 1925 roku a w 1927 roku została przeniesiona do Dęblina, do nowo wybudowanych obiektów i budynków. Były one bardzo nowoczesne na miarę ówczesnej Europy i świata. W okresie międzywojennym Szkoła istniała 14 lat. Wniosła ona szczególne zasługi w dzieło przygotowania kadr oficerskich polskiego lotnictwa wojskowego. Jej mury w latach 1927-1939 opuściło ponad 1000 obserwatorów i pilotów. Dzięki temu lotnictwo polskie pozyskało nowoczesną kadrę oficerską, wszechstronnie wykształconą i jednolitą pod względem ideowo-moralnym. Autorytet Szkoły w tym okresie został ugruntowany dzięki lotniczym wyczynom i sukcesom jej wychowanków i instruktorów, którzy ustanowili szereg światowych rekordów w międzynarodowych zawodach lotniczych.
W dn. 15.06.1939 r. podchorążowie III. rocznika dęblińskiej „Szkoły Orląt” w obliczu narastającego zagrożenia ze strony hitlerowskich Niemiec zostali skierowani do pułków lotniczych. Na pamiątkę tego wydarzenia dzień 15 czerwca obchodzony jest w WSOSP jako Święto Szkoły. W czasie II wojny światowej, na wszystkich jej frontach, walczyli dowódcy, wykładowcy i podchorążowie „Szkoły Orląt". To dzięki nim sława polskich skrzydeł i dęblińskiego „gniazda orląt" obiegła cały świat. Między innymi polskie dywizjony myśliwskie 303. i 302., powstałe w 1940 roku na ziemi angielskiej, były honorowane i odznaczane za osiągnięcia bojowe przez najwyższych dostojników alianckich. Doskonałe wyszkolenie i przygotowanie taktyczne polskich pilotów dało efekty podczas walk w Polsce w 1939 roku, we Francji, Anglii, Włoszech, Afryce, Azji. Efekty działań lotników polskich były imponujące. Ponad 1000 samolotów zestrzelono napewno a ponad 2000 prawdopodobnie, ponad 280 uszkodzono, zniszczono 190 pocisków V-1, w tym 53 przez 315 Dywizjon Myśliwski „Dębliński". Po wojnie, w nowych uwarunkowaniach geopolitycznych, uczelnia reaktywowała działalność wiosną 1945 roku. W latach 1947-68 funkcjonowała pod nazwą Oficerska Szkoła Lotnicza (OSL). Kolejne roczniki absolwentów latały na coraz nowocześniejszym sprzęcie i wzorowo realizowały zadania stojąc na straży powietrznych granic Polski. Piloci - wychowankowie dęblińskiej „Szkoły Orląt" demonstrowali swoje umiejętności w toku licznych ćwiczeń i sprawdzianów ogniowych, a także w czasie zawodów użyteczno - bojowych organizowanych w poszczególnych rodzajach lotnictwa. Swoje mistrzowskie wyszkolenie i precyzję latania absolwenci Szkoły demonstrowali również na licznych pokazach lotniczych z okazji obchodów rocznic państwowych i wojskowych, wzbudzając podziw i zachwyt społeczeństwa. W 1968 roku OSL otrzymała status wyższej uczelni i po 4 latach studiów prawo nadawania absolwentom tytułu inżyniera, jako Wyższa Oficerska Szkoła Lotnicza (WOSL). Pierwsza promocja inżynierów – pilotów – dowódców miała miejsce w 1971r. Jej prymusem został ppor. pil. inż. Ryszard Olszewski, Komendant – Rektor „Szkoły Orląt” w latach 1995-2000. W 1994 roku nastąpiła kolejna reorganizacja i obecnie Uczelnia nosi nazwę Wyższa Szkoła Oficerska Sił Powietrznych (WSOSP). W procesie kształcenia teoretycznego, podchorążowie zobowiązani są do zaliczenia około 3,5 tysiąca godzin wykładów, seminariów i ćwiczeń z przedmiotów ogólnowojskowych, ogólnokształcących i specjalistycznych, w efekcie czego, po zaliczeniu szkolenia praktycznego w powietrzu otrzymują tytuł inżyniera – dowódcy określonej specjalności. Przyjęty system studiów (jesień – zima: szkolenie teoretyczne, wiosna - lato: szkolenie praktyczne), zakłada rozpoczęcie szkolenia w powietrzu w II semestrze nauczania na samolocie podstawowym PZL-130 „Orlik”. W następnych latach podchorążowie wykonują loty na samolotach TS-11 „Iskra” oraz wg specjalności na śmigłowcu Mi-2 ( w przyszłości planuje się szkolenie na śmigłowcu SW-4). Absolwenci WSOSP na kierunku „pilot samolotu” mają uzyskać nalot ogólny 350 godzin, a na kierunku „pilot śmigłowca” – 250 godzin. Absolwenci kierunków naziemnych – „nawigator naprowadzania” i „kontroler ruchu lotniczego” odbywają praktyki w wyznaczonych jednostkach. Od marca 2008 roku Szkoła prowadzi również Studia Podyplomowe na kierunku Lotnictwo i Kosmonautyka w specjalnościach: "Zarządzanie Ruchem Lotniczym" i "Eksploatacja Statków Powietrznych". Uczelnia, decyzją nr Z-63/Org/P1 Ministra Obrony Narodowej z dnia 22 września 2008 roku z dniem 1 stycznia 2009 r. została podporządkowana bezpośrenio Ministrowi Obrony Narodowej. Od roku akademickiego 2009/2010 Szkoła uruchamia cywilne studia stacjonarne i niestacjonarne I i II stopnia w ramach kierunku „Lotnictwo i Kosmonautyka” w następujących specjalnościach: pilotaż, awionika i zarządzanie ruchem lotniczym oraz stacjonarne i niestacjonarne studia I stopnia na kierunku "Bezpieczeństwo Narodowe". Po ukończeniu studiów I stopnia absolwent otrzymuje tytuł inżyniera, natomiast po ukończeniu studiów II stopnia absolwent otrzymuje tytuł magistra inżyniera. Władze UczelniRektor - Komendant gen. bryg. pil. dr Jan Rajchel tel. 081 5517100 fax. 081 5517103 sekretariatrektora@wsosp.deblin.pl
Zastępca Komendanta płk pil. dr Marek Bylinka tel. 081 5517100 fax. 081 5517103 sekretariatrektora@wsosp.deblin.pl
Prorektor ds. kształcenia i studenckich dr inż. Michał Burek tel. 081 5518185 prorektor_wsosp@wsosp.deblin.pl
Kanclerz mgr Waldemar Bieniek tel: 081 5517451 fax: 081 5517452 kanclerz_wsosp@wsosp.deblin.pl
Baza dydaktycznaWSOSP dysponuje bogatą bazą dydaktyczną i kulturalno-oświatową. Ogółem posiadamy 70 sal wykładowych, w tym. Szkoła posiada również strzelnice pełnowymiarowe z wyposażeniem do kształcenia słuchaczy oraz kadry. Na terenie uczelni znajduje się również:
na bazie których działają sekcje sportowe: lekkoatletyczna, pływacka, samoobrony, OSF, piłki siatkowej, koszykowej, nożnej, tenisa stołowego i ziemnego. Studia podyplomowe
ZASADY PRZYJĘĆ Wymagane dokumenty:
WARUNKI UKOŃCZENIA STUDIÓW
OBSŁUGA STUDIÓW
KontaktWyższa Szkoła Oficerska Sił Powietrznychul. Dywizjonu 303 nr 1208-521 DęblinNIP 5060034353REGON 060059216Sekretariat Rektoratel. 81 5517100fax. 81 5517103e-mail: sekretariatrektora@wsosp.deblin.pl
Sekretariat Dziekana Wydziału Lotnictwatel. 81 5517423fax. 81 5517417e-mail: sekretariatdziekana@wsosp.deblin.pl
Rekrutacjatel. 81 5517733 Studia wojskowe
tel. 81 5518811 Studia cywilne
Kanclerztel: 81 5517451fax: 81 5517452e-mail: kanclerz_wsosp@deblin.pl
Zamówienia publicznetel. 81 551 74 53 |
Województwa
|
||||||||||||||
Ukształtowanie doliny Wieprza i Wisły oraz otwarcie jej na południe powoduje, że panują tu korzystne warunki klimatyczne charakteryzujące się dużą ilością dni słonecznych i ciepłych, z małą ilością opadów atmosferycznych, co jest bardzo ważne dla lotnictwa.
o grobowca Cecylii Metelli. Sam pałac zmienia gruntownie, dając mu zewnętrzną piękną szatę stylową, bramę reprezentacyjną i dwa okrągłe budynki, niby baszty strzegące wejścia do ogrodu i pałacu. Obecnie pałac pełni rolę ośrodka kultury w garnizonie.
Por. pil. Bolesław ORLIŃSKI, kpt. pil. Stanisław SKARŻYŃSKI, por. pil. Franciszek ŻWIRKO, kpt. pil. Jerzy BAJAN, st. sierż. mech. Gustaw POKRZYWKA - to tylko niektóre nazwiska lotników, którzy umacniali pozycję polskiego lotnictwa sportowego i wojskowego oraz dęblińskiej „Alma Mater". Była ona (jak na ówczesne standardy) jedną z największych i najlepiej zorganizowanych szkół lotniczych w Europie. Sam Dęblin stanowił port lotniczy również na europejską skalę. Oprócz tego funkcjonował cały węzeł lotniskowy, w skład którego wchodziły obiekty w Zajezierzu, Gołębiu, Borowej i Ułężu. To ostatnie lotnisko zostało oddane do użytku w 1937r. Było ono nowoczesne i doskonale wyposażone. Od 1939r. szkolono na nim podchorążych w wyższym pilotażu.
